P.M.H. Slits - Prinses Irene Brigade

Ga naar de inhoud

P.M.H. Slits

Erelijst gesneuvelden > Namenlijst slachtoffers VK
Achternaam: Slits
Voornamen: Petrus Marinus Henricus
Rang: Sold.
Mil. onderdeel: Kon.Ned.Brig.Prinses Irene
Geboorteplaats: Helmond
Overlijdensplaats: Wolverhampton, Staffordshire
Begraafplaats: Borough Cemetery te Wolverhampton
Gemeente: Wolverhampton
Provincie: Staffordshire
Land: Verenigd Koninkrijk
Vak: WP
Nummer: 12

Bron foto grafsteen: OGS

De ouders van Piet waren vrachtrijder Andreas Slits (*1877) uit Bakel en Francisca Clerks uit Deurne (*1889). Ze kregen samen vijf kinderen: Antonius  Martinus (*1907), Johan Cornelis (*1914), Petrus M. H.  (1917-1943), Maria Adriana (*1918), Adriana Betsy Francisca (*1920) en  Andreas (1921-1921). Het gezin woonde op Binderseind 38 in Helmond.

Piet Slits was van beroep vrachtwagenchauffeur. Hij beschikte over een eigen vrachtwagen. In de eerste oorlogsdagen werd zijn wagen gevorderd door  terugtrekkende militairen uit de Peel-Raamstelling. Hij wilde zijn wagen alleen afstaan als hij zelf erbij mocht blijven. Hij werd via Antwerpen en  Noord-Frankrijk uiteindelijk naar Caen gedirigeerd. Op 17 juni maakte hij te Brest met de Flensburg de overtocht naar Engeland.
Op 25 september 1943 was hij  met enkele collega's in een open vrachtwagen op weg naar een bioscoopvoorstelling in Luton. Samen met  burgerchauffeur Adrianus van den Enden sprong hij in Little Gaddiston (nabij Ashridge camp) uit de open laadbak en vervolgens werden beiden doodgedrukt door een achterop rijdende personenauto.  
 
Pieter-Jan van den Enden, een achterneef van Adrianus (zijn collega), vond in de paperassen van zijn opa het volgende krantenbericht van 8 oktober 1943:

De laatste eer

Het was een mooie Septembermorgen toen een eenvoudige, maar plechtige stoet zich  verzamelde bij de katholieke kerk in T....., om de laatste eer te bewijzen aan twee kameraden A. van den Enden en P. Slits, die op 25 september door een zoo droevig ongeval om het leven zijn gekomen.

De kisten, gedekt met de Nederlandsche vlag, gedragen door vrienden en gevolgd  door alle belangstellenden werden door de Geestelijkheid bij den Kerkingang  opgewacht. Het soldatenkoor zette gregoriaanse gezangen in terwijl de vrienden de kisten links en rechts van het Hoofdaltaar opstelden.

De heilige mis werd door den Aalmoezenier, Fr. Cuyten opgedragen, terwijl eenige  soldaten als misdienaren dienst deden. Het soldatenkoor zong plechtige de stemmige requiem.

Na de heiligemis en de absoute brachten de dragers het stoffelijk overschot van  hun vrienden naar de gereedstaande auto's en alle aanwezigen begaven zich naar  de Merridale Road, waar de stoet zich opstelde voor den gang naar de laatste rustplaats. 'n Heel plechtig oogenblik was het betreden van het kerkhof onder  den zang van "In Paradisum"

Pater Cuyten, bijgestaan door den Pastoor van de kerk nabij het kamp, leidde de begrafenisplechtigheid, besloten door een gezamelijk gebed voor de overledenen. Daarna trad Kapitein W. naar voren, in zijn hoedanigheid van Commandant van de Transport- Afdeeling, waartoe de beide overledenen behoorden. Hij bracht in 'n  korte toespraak in herinnering hoe beide overledenen in Nederland, België en Noord-Frankrijk den oorlog hadden meegemaakt en nu reeds drie en een half jaar  lid waren van de Brigade in Engeland. Namens alle kameraden, chauffeurs verspreid over de verschillende eenheden van ons leger, nam hij plechtig  afscheid van hen en memoreerde de leege plaats die zij achterlieten, in de harten van vrienden, zoowel in het leger als van de burgers, die door hun  aanwezigheid hier de overledenen eerden. "Zij zijn ons voor gegaan naar de plaats, waar wij eens zullen volgen. Dat zij rusten in Vrede". Hierop sprak Kapitein S. in het Engelsch, in zijn functie als Verbindingsofficier en bracht de laatste groet namens het Britsche geallieerde leger.
Nadat verschillende bloemstukken rond beide groeven zijn gelegd, bracht het vuur peloton het salvovuur.
Na een oogenblik stilte trad de Brigade-Commandant naar voren, gevolgd door de  overige aanwezigen, om een voor een den laatste Militairen groet te brengen.
Hiermede was de plechtigheid afgeloopen.
Maar onzen kameraden zullen nog lang na dezen dag voortleven in de herinnering van vele vrienden, die zij hier in Engeland gevonden en gemaakt hadden.





Schoonzus mevr. Melis en haar Engelse vriendin mevr. Fern bij het graf van Piet Slits


In de   St. Jozefkapel te Helmond staan alle Helmondse  oorlogsslachtoffers vermeld
Terug naar de inhoud