Taalverwarring - Prinses Irene Brigade

Hoofdmenu:

Taalverwarring

Wolverhampton > Wrottesley Park

Contacten tussen de Nederlandse bewindslieden in Londen en hun gastheren verliepen heel moeizaam, vanwege de slechte beheersing van de Engelse taal. Eén van de Nederlandse ministers schreef bijvoorbeeld eens een bedankbriefje na een logeerpartij:' I enjoyed your wife very much!' Een ander vroeg aan aan een dierenliefhebber: 'Do you fock your dogs yourself?'

Engelse les in de buitenlucht

'Het is voorgekomen dat twee schildwachten elkaar in het Grieks consignes overgaven, tot wanhoop van de korporaal van Aflossing. Een vrijwilliger uit Turkije moest worden ontslagen, omdat hij ongelukkig werd door gebrek aan conversatie. Hij sprak alleen maar vlot Turks....'

De militairen kwamen uit 27 landen. Dat waren Deze 27 landen waren: Argentinië, Australië, België, Brazilië, Canada, Chili, Colombia, Egypte, Engeland, Ethiopië, Frankrijk, Griekenland, Ierland, Liberia, Marokko, Mexico, Nederland, Nieuw-Guinea, Palestina (huidige Israël), Peru, Portugal, Rhodesië (huidige Zimbabwe), Suriname, Turkije, USA, Venezuela en Zuid-Afrika. En er werden 24 verschillende talen gesproken. De meeste van hen spraken geen woord Nederlands.
Bovendien kwamen daar nog bij een groot leeftijdsverschil en de verschillende achtergronden. Sommige waren opgeroepen in het buitenland, andere waren vrijwilliger, de een had een gecompliceerd(duister..) verleden, de ander kwam zo van moeder vandaan. de een was houthakker, de ander intellectueel. Het was een leger van individuen. Bij oefeningen werden commando's in het Engels gegeven en dat was in het begin voor veel Nederlanders erg moeilijk. Veel mannen moesten een cursus volgen om die taal te leren beheersen. Ook de gebruiken van de Engelsen waren even wennen:

'Mijn ouders vroegen mij of ik eens een aantal Irenemannen wilde uitnodigen voor High Tea. Toen ze aankwamen hadden ze allemaal een tas onder de arm, waarin flesjes bier bleek te zitten. Na binnenkomst werden die flesjes keurig in een rij in onze gang gezet. Toen mijn moeder later al het lekkers op tafel had gezet, pakte mijn vader een stuk bleekselderij en doopte het in de zout en at het op. Mijn moeder nam daarna een stuk peterselie en stopte dat ook in haar mond. Ik zag die mannen kijken en na afloop begreep ik de consternatie: ze dachten dat wij de bloemen op tafel aan het eten waren'

Tussen 6 en 10 oktober 1942 deden 41 Marechaussees examen voor de theoretische geschiktheid voor de rang van onderofficier bij het Wapen van de Marechaussees. De hieronder volgende personen waren daarvoor geslaagd:

Dit was het getuigschrift dat ze ontvingen: