Wageningen
Bevrijding
De onderhandelingen over voedselaanvoer voor de bevolking leidden ook op het Maasfront tot een soort wapenstilstand, waarbij op 1 mei in eerste instantie voor de artillerie en later voor alle wapens een verbod werd uitgevaardigd om te vuren, behalve onder bepaalde aangeven omstandigheden.
Situatie op 4 en 5 mei 1945
Op 1 en 2 mei kwamen bij de Brigade berichten binnen over de dood van Hitler en de val van Berlijn. Op 3 mei gaf men het bevel voor het, onder bescherming van witte vlaggen, herstellen van sluizen, zoals bij Engelen. De Duitsers maakten ondertussen de noordzijde van de vernielde bruggen bij Hedel mijnenvrij.
Korporaal S. Marks: “Met een man of wat kregen we op 5 mei 1945 opdracht om naar hotel 'De Wereld' in Wageningen te rijden, maar wat we daar moesten, daarvan hadden we geen flauw vermoeden. We kwamen op wacht te staan, bij de deur van het genoemde hotel en toen begon het schouwspel. Eerst kwamen de geallieerden onder leiding van Luitenant Generaal Charles Foulkes, de bevelhebber van het 1ste Canadese legerkorps. Ook Prins Bernhard nam met enkele stafleden aan de capitulatiebesprekingen deel. Daarna arriveerden vanuit de vesting Holland de Duitsers onder leiding van Lt. Generaal Reichelt, die om11.00 uur arriveerde in een kübelwagen getooid met een witte vlag, die snel akkoord ging met de capitulatievoorwaarden en om 12.00 uur terugkeerde naar het hoofdkwartier van generaal-overste Johannes Blaskowitz. De grote baas van de Duitsers arriveerde in de middag en om 16.30 uur tekende Blaskowitz de algehele overgave van 125.000 Duitsers gelegerd in de vesting Holland.”Nadat op 4 mei nog besprekingen waren gevoerd met de Duitsers over voedselaanvoer vanuit Noord-Brabant voor de uitgemergelde bevolking, werden op 5 mei om 8.00 uur de vijandelijkheden gestaakt doordat de Duitse troepen in Noord-Duitsland zich overgaven. Nog diezelfde dag werd om 16.30 uur in hotel De Wereld in Wageningen de capitulatie getekend door de Duitse Generaal Blaskovitz. De commandant De Ruyter van Steveninck schreef daarop zijn laatste brigadeorder uit:
"Zojuist komt het bericht binnen dat de Duitschers in Nederland hebben gecapituleerd: alle gewapende weerstand zal ophouden; Nederland zal opnieuw gaan bouwen....Gij hebt, vooral gedurende de laatste 10 maanden, de geschiedenis van de Brigade-vaak met uw bloed-geschreven...laat de groote band die ons is gaan binden-met meerderen reeds over het graf-blijven voortbestaan., want die band heeft, met uw moed en toeweiding, uw goede werk mogelijk gemaakt. Officieren, Onder-officieren, Korporaals en manschappen, ik ben u dankbaar voor hetgeen gij (ieder naar vermogen) voor vorstin en vaderland hebt gedaan. Moge uw werk nimmer worden vergeten."
Hiermee was officieus de veldtocht voor de Brigade afgelopen.
'We moesten ons in Wageningen aan wat meer regeltjes houden: er kwam wat meer discipline en er kwam meer afstand tussen de officieren en manschappen. Dat voelde je..'
De Brigade tijdens hun oponthoud in Wageningen, d.i. in de Cerestraat.
Gevechtsgroep III met de 3 inch mortieren (Bron: H. van den Berg)
Op 6 mei vertrok de Brigade naar Wageningen waar men het bevel kreeg om op 8 mei naar Den Haag te vertrekken. 7 mei gebruikte men voor het in orde maken van de kleding, de uitrusting en het materieel. Van de commandant van de 1e Canadese legerkorps kreeg men toestemming om als eerste geallieerde onderdeel de residentie binnen te trekken. Helaas werden de Aanvullingstroepen o.l.v. Looringh van Beeck hiervoor niet uitgenodigd. Tot grote verrassing van de Brigadecommandant overhandigde 'Oom Paul' hem in Wageningen wel het vaandel van de Brigade, dat hij in september 1944 zonder toestemming van zijn chef uit Wrottesley Park had meegenomen.