A.C.J. den Haerinck
Erelijst gesneuvelden > Namenlijst slachtoffers VK
Achternaam: Haerinck Tussenvoegsels: den
Voornamen: Achiel Charles Joannes (Karel Jan)
Voorletters: A.C.J.
Rang: Sold.
Mil. onderdeel: Kon.Ned.Brig.Prinses Irene
Geboorteplaats: Nieuwkerke, B
Geboortedatum: 21-03-1889
Overlijdensplaats: Wolverhampton, Staffordshire
Overlijdensdatum: 08-10-1941
Begraafplaats: Borough Cemetery te Wolverhampton
Gemeente: Wolverhampton
Provincie: Staffordshire
Land: Verenigd Koninkrijk
Vak: WP
Nummer: 34
Bron foto grafsteen: OGS
Vermoedelijk een foto uit 1923 van het jonge gezin Den Haerinck. Rechts de kleine Albert. (Bron foto: Yvonne den Haerinck)De in België geboren Achiel trouwde op 3 april 1918 in Koewacht, Zeeuws-Vlaanderen, met dienstmeisje Juliana Albina (Celina) Matthijs. Ze kregen samen vier kinderen: Albert Johannes Marie (1919-1921), Albert (1923), Gustav (1926) en Maria (1928). Achiel Charles Joannes den Haerinck was vrachtrijder en had tijdens de Eerste Wereldoorlog bij een gasaanval in België maagstoornissen opgelopen.
Op 17 mei 1940 werd de vrachtwagen van chauffeur Achiel den Haerinck gevorderd om rijwielen van de terugtrekkende marechaussee naar het zuiden te brengen. Achiel was ziek, maar moest mee.
Ze overnachtten in Frankrijk in kazernes of kloosters. Van de marechaussees moest hij wc's schoonmaken, soms gebeurde dat hardhandig....Onderweg in Frankrijk zagen zij nauwelijks soldaten, maar burgers op de vlucht des te meer. Na bijna vier weken omzwervingen tot in Nantes toe, kwamen ze uiteindelijk aan in Brest, waar de marechaussees aan boord gingen. De chauffeurs wilden hun vrachtwagen niet in de steek laten en lieten de eerste boot naar Engeland vertrekken. Na een week op de kade te hebben gestaan zijn ze toch met de Flensburg naar Engeland vertrokken. Ze hadden weinig keus daar ze dachten dat de Duitsers het ook op hun hadden gemunt, omdat ze Nederlandse troepen hadden helpen te ontsnappen. Helaas kon de vrachtauto van Achiel niet mee naar Engeland en werd het water in geduwd. Men kan zich voorstellen, wat er omging in Den Haerinck, die jaren voor zijn truck had gespaard.
Ze overnachtten in Frankrijk in kazernes of kloosters. Van de marechaussees moest hij wc's schoonmaken, soms gebeurde dat hardhandig....Onderweg in Frankrijk zagen zij nauwelijks soldaten, maar burgers op de vlucht des te meer. Na bijna vier weken omzwervingen tot in Nantes toe, kwamen ze uiteindelijk aan in Brest, waar de marechaussees aan boord gingen. De chauffeurs wilden hun vrachtwagen niet in de steek laten en lieten de eerste boot naar Engeland vertrekken. Na een week op de kade te hebben gestaan zijn ze toch met de Flensburg naar Engeland vertrokken. Ze hadden weinig keus daar ze dachten dat de Duitsers het ook op hun hadden gemunt, omdat ze Nederlandse troepen hadden helpen te ontsnappen. Helaas kon de vrachtauto van Achiel niet mee naar Engeland en werd het water in geduwd. Men kan zich voorstellen, wat er omging in Den Haerinck, die jaren voor zijn truck had gespaard.
De chauffeurs werden met alle andere Nederlandse troepen naar Porthcawl gedirigeerd, waar ze in een tentenkamp verbleven. In eerste instantie vertrouwden de Engelsen dit allegaartje niet, omdat ze wisten dat Duitsers in Nederlandse tenues hadden geopereerd. De positie van de chauffeurs was uitzichtloos: ze konden niet terug naar Nederland, maar mochten als burger ook niet in een militair kamp verblijven. Er hing een gevangenis of interneringskamp boven hun hoofd. Ze waren vanzelfsprekend erg gebeten op de marechaussees die hen dit had aangedaan......
In het tentenkamp verbleven ze met acht man in een tent in een uithoek van het veld. Ze moesten wachtlopen, corvee doen, aardappels schillen e.d. Bij hoog bezoek werd hen verboden zich buiten de tent te begeven. Tussenkomst van een Engelse advocaat bewerkstelligde dat de contracten met de chauffeurs werden nageleefd en ze kregen eindelijk loon. Minister van Kleffens, namens de regering, zorgde daarna dat hun positie verder werd verbeterd. Op 29 januari 1941 te Congleton moesten alle chauffeurs een contract tekenen als vrijwillig dienend militair en werden zodoende 'vrijwillig' ingelijfd bij de Prinses Irene Brigade.
Ruim een jaar later op 8 oktober 1941 overleed Achiel op 52-jarige leeftijd in een ziekenhuis in Wolverhampton aan de gevolgen van een maagzweer en bloedbraken.
Een foto van de begrafenis van Achiel op 11 oktober 1941
Op initiatief van webmaster Richard van de Velde is de plaquette met de namen van de oorlogsslachtoffers uit Koewacht in mei 2017 aangepast en uitgebreid met de naam van A.C.J. den Haerink. Ere wie ere toekomt!