Haverfordwest - Prinses Irene Brigade

Ga naar de inhoud

Haverfordwest

Aankomst in Wales
Ruim voor de aankomst van de Marechaussee op 10 juni 1940 in Porthcawl, had een groep Nederlandse militairen al kans gezien naar Engeland te vluchten.
190 Nederlandse artilleristen, vnl. rekruten die pas sinds maart in dienst waren en een kleine groep reserveofficieren zoals daar waren: commandant kapitein Galle, de lste luitenants De la Porte, Dees, Van de Honerb, cadet vaandrig J. van Poeteren en de kornetten Ritter en Van Poeleur vluchtten 12 mei 1940 vanuit Oploo, via Tilburg, Antwerpen, Sluis, Belgische kust naar Cherbourg in Frankrijk.

Veerboot Lady of Mann

Op 23 mei gingen 160 man hier aan boord van de veerboot Lady of Mann. Deze overvolle boot ging zonder escorte op weg naar Southhampton. In de namiddag gingen de Nederlanders daar aan wal. Ze werden direct naar het station gebracht, waar een trein klaar stond die vertrok met onbekende bestemming.

Tinus van de Wetering en rechts Joop ten Have (bron Elburg in Oorlogstijd)

Onder deze groep bevonden zich ook de Elburgers Joop ten Have en Tinus van de Wetering.

                
Een indruk van het stadje Haverfordwest rond 1940


De Appèllijst van 30 mei 1940 (Bron S. Meijer)

Klik hier voor info over Jan Meijer, van het Regiment Artillerie in de Peel divisie, Vak Erp

Uren later kwam men aan in het Zuid-Walese Haverfordwest. Als 'welkomstgeschenk' kreeg een ieder bij aankomst een reep chocolade om de honger te stillen. De hele groep werd naar het plaatselijke  gemeentehuis gebracht, waar ze behalve eten ook een welkomstwoord kregen van de  burgemeester.
Links ziet u de allereerste vluchtelingen zitten op de trappen van de Temperance Hall in het centrum van Haverfordwest.


Op de onderste foto zit 2e van links dhr. Van de Bult, vermoedelijk voor de Masonic Hall.

Hierna werden de manschappen naar het inkwartieradres gebracht, dat een leegstaand textielwarenhuis bleek te zijn. Het heette de Masonic Hall en was van de vrijmetselaars loge van het dorp. Iedereen zocht een plaatsje op de vloeren die bedekt waren met een laag stro. In een kamer met enkele grote spiegels werden de onderofficieren ondergebracht. De eersten werden pas na een dag wakker en gingen meteen op zoek naar zeep, handdoeken en scheergerei. In plaatselijke winkels moesten die op de 'bon' worden aangeschaft. Een echte wasgelegenheid ontbrak echter .........

'Het bleek dat ons  wasgelegenheid buiten het stadje in een weiland stond. Hierin stond een plaatijzeren gebouwtje, dat beschikte over een .......doucheruimte. De grote waterketel kon worden gestookt met hout of kolen. En er kwam nog heet water uit  ook...'

'Wij kwamen op 31 mei aan in Milford Haven in Zuid-Wales. Een tweetal bootjes kwam ons halen en brachten ons naar de kade. De ontvangst daar was minder mooi: van de boot naar de trein stond  een dubbele rij gewapende soldaten.. Na een klein uurtje kwamen we in Haverfordwest aan. Daar stond een gedekte tafel voor ons klaar om onze hongerige  magen te stillen. Wij werden ingekwartierd in St. Martens Sunday school waar we  op de grond moesten slapen.'

'De meisjes schijnen ons in dit  vriendelijke stadje wel te mogen, getuige de vele paartjes 's avonds in het  park.'

'Op 5 juni verhuisde ik van de Sundayschool eerst na Highstreet 11 en 's middags naar Highstreet 9.'

'Op 7 juni arriveren per trein een dertigtal jongens die wij in Vlissingen voor het laatst hadden gezien. Ze  waren zelfs tot in Zuid-Frankrijk geweest.'

'Toen wij vliegeniers hier op 31  mei aankwamen, waren er al 50 officieren en 200 manschappen aanwezig. Wij werden  in 8 lege huizen ondergebracht en de officieren moesten zelf kwartier zoeken. Wij kregen al snel bezoek van Prins Bernhard ,die ons meedeelde dat wij peter van H.K.H. Prinses Irene waren geworden.'

4 juni werden 40 man afkomstig van vliegbasis Souburg doorgestuurd naar Haverfordwest. Zij waren 16 mei uit Zeeland vertrokken en via Marseille te Portland aangekomen. Een dag later kwamen ook vier man van de Nederlandsche vliegdienst uit Southampton aan met de ss Vienna.

Kort hierop was er ineens grote verwarring en paniek toen bleek dat er onder de troepen enkele verraders en zelfs Duitsers in Nederlandse uniformen bevonden. Toen die problemen na enkele dagen waren opgelost werd op 10 juni 1940 de hele groep naar de trein gebracht. Na een drie uur durende treinreis kwamen ze aan in Porthcawl waar ze lopend aankwamen in het tentenkamp Dan-Y-Craig. Daar waren ondertussen vele Nederlandse militairen van verschillende onderdelen bij elkaar gebracht.
!'


Terug naar de inhoud