Haverfordwest
Aankomst in Wales
Ruim voor de aankomst van de Marechaussee op 10 juni 1940 in Porthcawl, had een groep Nederlandse militairen al kans gezien naar Engeland te vluchten.
190 Nederlandse artilleristen, vnl. rekruten die pas sinds maart in dienst waren en een kleine groep reserveofficieren zoals daar waren: commandant kapitein Galle, de lste luitenants De la Porte, Dees, Van de Honerb, cadet vaandrig J. van Poeteren en de kornetten Ritter en Van Poeleur vluchtten 12 mei 1940 vanuit Oploo, via Tilburg, Antwerpen, Sluis, Belgische kust naar Cherbourg in Frankrijk.
Veerboot Lady of Mann
Op 23 mei gingen 160 man hier aan boord van de veerboot Lady of Mann. Deze overvolle boot ging zonder escorte op weg naar Southhampton. In de namiddag gingen de Nederlanders daar aan wal. Ze werden direct naar het station gebracht, waar een trein klaar stond die vertrok met onbekende bestemming.
Een indruk van het stadje Haverfordwest rond 1940
De Appèllijst van 30 mei 1940 (Bron S. Meijer)
Klik hier voor info over Jan Meijer, van het Regiment Artillerie in de Peel divisie, Vak Erp
Uren later kwam men aan in het Zuid-Walese Haverfordwest. Als 'welkomstgeschenk' kreeg een ieder bij aankomst een reep chocolade om de honger te stillen. De hele groep werd naar het plaatselijke gemeentehuis gebracht, waar ze behalve eten ook een welkomstwoord kregen van de burgemeester.
Links ziet u de allereerste vluchtelingen zitten op de trappen van de Temperance Hall in het centrum van Haverfordwest. 
Op de onderste foto zit 2e van links dhr. Van de Bult vermoedelijk voor de Masonic Hall.
Hierna werden de manschappen naar het inkwartieradres gebracht, dat een leegstaand textielwarenhuis bleek te zijn. Het heette de Masonic Hall en was van de vrijmetselaars loge van het dorp. Iedereen zocht een plaatsje op de vloeren die bedekt waren met een laag stro. In een kamer met enkele grote spiegels werden de onderofficieren ondergebracht. De eersten werden pas na een dag wakker en gingen meteen op zoek naar zeep, handdoeken en scheergerei. In plaatselijke winkels moesten die op de 'bon' worden aangeschaft. Een echte wasgelegenheid ontbrak echter .........
'Het bleek dat ons wasgelegenheid buiten het stadje in een weiland stond. Hierin stond een plaatijzeren gebouwtje, dat beschikte over een .......doucheruimte. De grote waterketel kon worden gestookt met hout of kolen. En er kwam nog heet water uit ook...'
'Wij kwamen op 31 mei aan in Milford Haven in Zuid-Wales. Een tweetal bootjes kwam ons halen en brachten ons naar de kade. De ontvangst daar was minder mooi: van de boot naar de trein stond een dubbele rij gewapende soldaten.. Na een klein uurtje kwamen we in Haverfordwest aan. Daar stond een gedekte tafel voor ons klaar om onze hongerige magen te stillen. Wij werden ingekwartierd in St. Martens Sunday school waar we op de grond moesten slapen.'
'De meisjes schijnen ons in dit vriendelijke stadje wel te mogen, getuige de vele paartjes 's avonds in het park.'
'Op 5 juni verhuisde ik van de Sundayschool eerst na Highstreet 11 en 's middags naar Highstreet 9.'
'Op 7 juni arriveren per trein een dertigtal jongens die wij in Vlissingen voor het laatst hadden gezien. Ze waren zelfs tot in Zuid-Frankrijk geweest.'
'Toen wij vliegeniers hier op 31 mei aankwamen, waren er al 50 officieren en 200 manschappen aanwezig.Wij werden in 8 lege huizen ondergebracht en de officieren moesten zelf kwartier zoeken. Wij kregen al snel bezoek van Prins Bernhard ,die ons meedeelde dat wij peter van H.K.H. Prinses Irene waren geworden.'
4 juni werden 40 man afkomstig van vliegbasis Souburg doorgestuurd naar Haverfordwest. Zij waren 16 mei uit Zeeland vertrokken en via Marseille te Portland aangekomen. Een dag later kwamen ook vier man van de Nederlandsche vliegdienst uit Southampton aan met de ss Vienna.
'Wij waren ondertussen een hechte groep geworden en dat kon je niet zeggen van de groep die we in Porthcawl aantroffen..'
We werden ondergebracht in tenten. Tien per tent. Mijn tentgenoten waren: Kees Bastiaenen, Theo van Duin, Van de Wal, Van 't Sandt, Jan Visser, Van 't Eindt, Arie Provoost en Drijgers. Kon slechter!'
Op 10 juni 1940 werd de hele groep naar de trein gebracht. Na een drie uur durende treinreis kwamen ze aan in Porthcawl waar ze lopend aankwamen in het tentenkamp Dan-Y-Craig. Daar waren ondertussen vele Nederlandse militairen van verschillende onderdelen bij elkaar gebracht.