Ooggetuigeverslag A. Weerheim - Prinses Irene Brigade

Ga naar de inhoud

Ooggetuigeverslag A. Weerheim

Tocht door België
De "Brigade Prinses Irene" in september 1944 te Sint-Joris-Winge
Oogetuigenverslag van A. J. Weerheim, oud-korporaal-chauffeur Verkenningsafdeling


"Wij reden als Verkenningsafdeling natuurlijk voorop, de rest van de Brigade hing dus aan onze staart!  Het peloton carriers stond onder leiding van toentertijd nog Ltn. B. ter Haar. Hij was zogezegd mijn baas. Samen met Jantje van Straeten als brenschutter, Elzas als radioman en ik als korporaal-chauffeur vormden wij zijn bemanning van de commandocarrier van het ons volgende peloton brencarriers.
Toen wij de omgeving van Geel waren genaderd, reden wij op een open weg, vooral aan onze rechterkant. Toen we ons een eind op deze weg bevonden, sloeg er plotseling op een vijftig tot honderd meter voor ons een exploderende granaat in de weg. Wijselijk stopten wij en met ons kwam natuurlijk de hele Brigade tot stilstand! Van Straeten zag twee Duitsers tussen de huizen staan. Daarop pasten wij de Engelse slogan toe: WHEN IN DOUBT, DISMOUNT (bij twijfel uitstijgen). Dat deden wij dus meteen en we verdwenen in de greppel aan de andere zijde van de weg. Onze koppen werden laaggehouden door het mitrailleurvuur van de tanks. Het kanonvuur verlegden ze naar de rest van de Brigade, met het bekende gevolg van nogal grote schade, helaas.
Wij hebben daar uren gezeten in die greppel en in twee huizen die zich aan onze zijde van de weg bevonden. Daar zat ook de wachtmeester Vlemingh, die een goed uitzicht op de vijand had maar die niets kon doen. Wij uiteraard ook niet, we konden alleen maar wachten tot het probleem was opgelost. Later gebeurde dat ook en konden we weer door naar Beringen. Wat er zich achter ons had afgespeeld, hoorden wij dus pas later. Zover als ik me herinneren hadden wij, buiten de schrik, geen schade aan onze carriers."


Terug naar de inhoud