Stengun
Wolverhampton > Wrottesley Park > Wapens



Het was een volautomatisch mitrailleur met een 'singleshot'
mogelijkheid. Opvallend was het lichte gewicht en het rechte magazijn voor 9 mm.
patronen, dat er aan de linkerkant kon worden ingestoken. Kenmerkend voor die
tijd was dat hout aan de kolf en loop ontbrak. De kolf was niet meer dan een
aangelaste pijp met een dwarsplaatje. Hij week in zoverre af van een gewone
mitrailleur, dat er geen gasbediende zuiger in zat, maar de terugloop van het
schuifstuk mechanisch veroorzaakt werd door de terugstoot die tevens de stalen
veer indrukte. Het repeteereffect kon worden onderbroken door de trekker los te
laten.
'Soms gebeurde het wel dat dan eerst het
magazijn van twintig patronen moest worden 'leeggeschoten', wilde hij stoppen.'
'Meteen als je de loop vastgreep, schoof
de knop van het schuifstuk pijnlijk langs je vingers.'
'De korrel en vizier waren
een lachertje'
'Als je de kolf een beetje te hard op de
grond zette, liep je de kans dat ie automatisch afgi
Door het zware voor en achteruitspringen van het schuifstuk
moest men het geweer stevig vasthouden en was richten bijna ondoenlijk. Door de
korte 10 cm. loop verkreeg men hoogstens een sproei-effect.
Een voordeel was dat de negen mm. munitie zeer eenvoudig in
het magazijn waren te schuiven, doordat zgn. 'voetjes' ontbraken. Dit in
tegenstelling tot andere geweren, waarvan je de patonen van tevoren moest
rangschikken wilde ze beter glijden.
'Wij noemden ze weggooischietijzers, omdat
ze in die tijd slechts £1 en 15 shilling kostte.'
Niet iedereen bij de Irene
brigade kreeg een Stengun. Het administratief personeel van een unit kwam er
niet voor in aanmerking.